ظهور عرفیمعنای متبادر نزد عرف هنگام شنیدن لفظ را ظهور عرفی می‌گویند. ۱ - تعریفبه انسباق یک معنا در اذهان اهل عرف هنگام شنیدن یک لفظ ، ظهور عرفی می‌گویند؛ به بیان دیگر، فهم عمومی از کلام را - اگر چه به کمک قراین مقامی باشد - ظهور عرفی می‌گویند. ۲ - ویژگی ظهور عرفیاز ویژگی‌های این ظهور آن است که می‌توان در مقام استدلال و مناظرات به آن استناد کرد و شارع مقدس نیز به پیروی از عقلا این ظهور را حجت دانسته و طبق آن عمل می‌کند. ۳ - نظر خوییمرحوم خویی در کتاب " محاضرات فی الاصول " آمده است. " فانّ المتّبع فی ذلک الباب الظهورات العرفیة التی قد جرت علی متابعتها السیرة العقلائیة فی مسألة الاحتجاج و اللجاج دون الاستحسانات العقلیة و الامور الظنیة اذ لم یترتب علها أی اثر شرعی الا اذا کانت موجبة للظهور العرفی فحینئذٍ العمل بالظهور، لا بها کما لا یخفی ". [۲]
انصاری، مرتضی بن محمدامین، فرائد الاصول، ج۱، ص۷۲.
[۳]
سبزواری، عبدالاعلی، تهذیب الاصول، ج۱، ص۳۲.
۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «ظهور عرفی». |